παράσταση θεατρικής ομάδας Φυσικού

Unchained Α.Π.Θ. γιατί;

Έχεις παρακολουθήσει ποτέ μια προβολή ταινίας από την Κινηματογραφική Ομάδα της σχολής σου; Έχεις δει ποτέ τη θεατρική παράσταση που ανέβηκε δίπλα στο αμφιθέατρο που κάνεις μάθημα; Τι γνώμη έχεις για τις Γενικές Συνελεύσεις;
Εμείς είμαστε φοιτητές/τριες που συμμετέχουμε σε πολιτιστικές ομάδες του πανεπιστημίου, μαζί με συλλογικότητες και ομάδες που δραστηριοποιούνται μέσα και έξω απ’ αυτό. Μας έφερε κοντά η κοινή ανάγκη να βιώσουμε το Πανεπιστήμιο όχι μόνο ως ένα χώρο μαθημάτων και ακαδημαϊκών διαδικασιών, αλλά και ως ένα χώρο ελεύθερης έκφρασης, διακίνησης ιδεών, δημιουργίας και συλλογικής διεκδίκησης.

Αυτό το χώρο μας τον στερούν, τόσο τα θεσμικά όργανα και οι αρχές του πανεπιστημίου (κοσμήτορες και πρυτανεία), όσο και η κεντρική πολιτική που ακολουθείται. Εδώ και χρόνια, μεθοδευμένες ενέργειες έχουν επιφέρει την απαξίωση της έννοιας του ασύλου, δημιουργώντας μια σειρά μύθων γύρω από αυτό, και έχουν οδηγήσει εν τέλει στην αποδοχή της θεσμικής κατάργησης του.
Με την κατάργηση του ‘’ασύλου ανομίας’’ είδαμε στέκια φοιτητών να γκρεμίζονται τα Χριστούγεννα ή να μπαζώνονται από κοσμήτορες. Σχολές να κλειδώνονται από το μεσημέρι, μετά τη λήξη των μαθημάτων, αποκλείοντας την πρόσβαση σε πολιτιστικές ομάδες και συλλογικότητες εντός και εκτός του πανεπιστημίου. Τις δυνάμεις καταστολής να εισβάλλουν στον χώρο του πανεπιστημίου και να συλλαμβάνουν βίαια απεργούς εργολαβικούς υπαλλήλους και φοιτητές την ημέρα του Πολυτεχνείου, καθώς και να διακόπτουν βίαια και με τη χρήση χημικών εκδηλώσεις μέσα στο χώρο της πανεπιστημιούπολης (στέκι Βιολογικού στις 12/4). Είδαμε τα φώτα να σβήνουν στο πανεπιστήμιο και το εμπόριο ναρκωτικών να μετακινείται σκόπιμα εντός του.
Ενάντια σ’ αυτή την πραγματικότητα που έρχεται να διαμορφωθεί, ενός πανεπιστημίου εντατικοποιημένου που μας θέλει πειθαρχημένους, απαθείς και αδιάφορους, διεκδικούμε το πανεπιστήμιο των αναγκών μας.
Στο πλαίσιο αυτό, ανοίγουμε το Πανεπιστήμιο σ’ όλη τη κοινωνία, πάντα με σεβασμό προς αυτό, και διοργανώνουμε ένα Φεστιβάλ με εκδηλώσεις που θα αποτυπώνουν το χαρακτήρα που διεκδικούμε για το χώρο μας. Κάνουμε ένα βήμα πιο κοντά στη δόμηση σχέσεων αλληλεγγύης, στη λογική της αυτοργάνωσης των εγχειρημάτων μας, στην κατάργηση του εμπορευματικού χαρακτήρα της διασκέδασής μας και στη διασφάλιση των συλλογικών μας διαδικασιών, μέσα από τις οποίες θα δομήσουμε τις δράσεις μας, διεκδικώντας αυτά που μας ανήκουν.

                                                   2-12 Μαΐου κάπου σε όλο το ΑΠΘ

Κινηματογραφικες ομαδες απθ

Πως θα σου φαινόταν ενα αμφιθέατρο που το βράδυ μεταμορφώνεται σε κινηματογραφική αίθουσα; Όταν νυχτώνει σε μία ή περισσότερες σχολές του Α.Π.Θ οι πόρτες μένουν ανοιχτές, το πανί πέφτει, εικόνες γεμίζουν τους πίνακες και η προβολή ξεκινά! Κάπως έτσι, οι κινηματογραφικές ομάδες, σας καλωσορίζουμε στις προβολές μας. Τα μέλη κάθε ομάδας, φοιτητές και μη, συναντιόμαστε και συνδιαμορφώνοντας αποφασίζουμε την ταινία που θα προβληθεί. Στόχος μας είναι η προώθηση μιας διαφορετικής κουλτούρας από τη συμβατική και έμεσα επιβαλλόμενη, όπου η τέχνη δεν έχει αντίτιμο και αποτελεί τροφή για περαιτέρω προβληματισμούς και συζήτηση. Το πανεπιστήμιο είναι ίσως ο καταλληλότερος χώρος για να «φιλοξενήσει» τέτοιες δράσεις, ανοιχτές σε ολόκληρη την κοινωνία και μέσα από αυτό μπορούμε να αλληλεπιδρούμε και να οργανωνόμαστε συλλογικά, με βάση τις ανάγκες μας. Στη βαση αυτή, οι ίδιες σαν οι ομάδες λειτουργούμε αυτοργανωμένα χωρίς χρηματοδότηση από τις πρυτανικές αρχές, αλλά μέσω των εσόδων από μπύρες ή αναψυκτικά που διατίθονται σε κάθε προβολή ή από παρτάρες στο πανεπιστήμιο.




Πέρα από αφιερώματα για την ίδια τη τέχνη του κινηματογράφου, είτε σε σκηνοθέτες είτε σε ρεύματα ή εποχές του σινεμά,κάθε κινηματογραφικής ομάδας ξεχωριστά, οργανώνουμε όλοι μαζί κάθε χρόνο ένα εβδομαδιαίο φεστιβάλ ταινιών και ντοκυμαντέρ. Δίνουμε με αυτόν τον δημιουργικό τρόπο ζωή στο πανεπιστήμιο, διεκδικούμε τους χώρους μας και σπάμε κάθε λουκέτο και εμπόδιο που μας επιβάλλουν, όπως κάναμε πέρσι οργανώνοντας προβολές κάθε Κυριακή στο Πολυτεχνείο κρατώντας το ανοιχτό, ενάντια στην απόφαση της Κοσμητείας του.




Σπάμε κάθε λουκέτο που βάζουν στους χώρους και τις ιδέες μας κάποιοι με τις αποφάσεις τους και άλλοι με τη ανοχή τους.

Παρασταση θεατρικής ομαδας Καραβάνι

Παρασταση θεατρικής ομάδας Κουίντα